Pompei en de Vesuvius

De laatste twee dagen is het weer wat minder dan de periode hiervoor. Wat heet minder, gisteren was het aardig bewolkt maar we besloten toch lekker aan het zwembad te gaan liggen, de temperatuur was immers nog best aangenaam. Dus daar is niet veel over te vertellen dan dat we genieten van de baden in een hele rustige ambiance, weinig toeristen en die er al zijn gaan waarschijnlijk de hort op. Maar goed, om een uur of vijf kwam de badjuffrouw ons verzoeken het zwembad te verlaten en dat was niet voor niets. We waren nog niet in ons hotelkamer of het begon flink te regenen en ook te onweren. Dat kan hier dus ook. Dat was onze donderdag en vandaag waren de vooruitzichten ook niet zoals we hier gewend waren, echter het was droog bij een aangename temperatuur van rond de 25 graden. Een prima dag dus om weer iets cultureels te doen, we gingen een bezoek brengen aan Pompei en de vulkaan Vesuvius. Een ieder die vroeger heeft opgelet bij de geschiedenis lessen op school weet vast wel het verhaal van Pompei. Ik kan het me nog wel herinneren. Nou, voor degene die het even kwijt is….de vulkaan Vesuvius is de enig op het Europese vasteland die nog actief is maar barst zelden uit, de laatste uitbarsting dateert alweer vanaf maart 1944. En ondanks dat het alweer een tijd geleden is dus, heeft de vulkaan toch de reputatie een actieve vulkaan te zijn. Ok, in het jaar 79 n.chr. is de vulkaan tot een enorme uitbarsting gekomen en heeft het naastgelegen stadje Pompei volledig verrast en bedolven onder een dikke laag lava en as. Hiermee was het stadje helemaal weggevaagd en bestond eigenlijk niet meer en dat was het dan. Totdat ergens eind 1700 archeologen dingen ontdekten van het bedolven stadje. Men is toen gaan graven, waarschijnlijk jaren lang en vonden het een na het ander en hebben het hele stadjes Pompei uit de as doen herrijzen en alle restanten van Pompei wat eigenlijk nog in goede staat was, bloot gelegd. Sindsdien is het een heel groot openlucht museum. We zijn dus vandaag tussen de overblijfselen van het stadje wezen wandelen en dat is best indrukwekkend. er zijn zelfs overblijfselen van mensen die versteend en in verschillende houdingen gevonden zijn, compleet verrast te zijn door de uitbarsting. Ik zal wat foto’s bijvoegen van de overblijfselen van het stadje. Het is een groot museum en een populair gebied bij toeristen uit alle hoeken van de wereld, maar die Italianen hebben dat weer niet goed neegezet natuurlijk. Een chaos van jewelste om het gebied waar de ingang gesitueerd is. Heel veel toeterende en door elkaar krioelende auto’s die zoeken naar ws parkeerplaatsen. Bij ons zou er een enorm parkeergebied gecreeerd zijn met de nodige inkomsten voor het museum. Nee hoor, hier alleen wat particulier parkeerplaatsen met prijzen waar je U tegen zegt, alleen cash kan betalen en waar blijft dat geld? Niet bij het museum…nou ja het zal wel…Na het bezoek aan het museum wilden we ook nog de vulkaan gaan opzoeken en kijken hoe ver we konden komen. Dat was dus heel verrassend dat we ‘gewoon’ met de auto een weg naar boven konden volgen en dat was erg indrukwekkend, temeer we steeds hoger kwamen en we een prachtig uitzicht kregen over de baai van Napols en ook over de enorme stad Napels. Dat was prachtig en de camera beleefde overuren. Het was ook helemaal niet druk op de vulkaan en we konden rustig naar boven rijden met hier en daar een stop voor weer een mooie foto. Uiteindelijk bereikten we een hoogte van zo’n 1100 meter van de 1280 meter die de vulkaan meet. Verder mocht je niet rijden. Tegen betaling mocht je wel te voet verder naar de rand van de enorme krater, maar die optie hebben we laten varen, dat is voor Arna nog teveel en ik was niet van plan Arna alleen achter te laten voor weet ik veel hoeveel uur. Om de krater te bekijken google ik dan wel wat foto’s haha…we hebben op Lanzarote al eens in een krater mogen kijken van een kleinere vulkaan dus we hebben er wel een voorstelling van. We namen nog wat foto’s van het bovenste gedeelte van de vulkaan en zijn toen weer naar beneden gereden. Het was bijelkaar een leuke ervaring. Onderweg bij het foto’s nemen kon je wel de zwavelgeur opsnuiven. Dat stinkt best, naar rotte eieren eigenlijk. Mitchel kent de geur ook van de reis naar IJsland toe we de geisers bezochten. 

Goed, na dit avontuur zijn we weer terug gereden naar het hotel wat een klein uurtje in beslag nam. Onderweg nog even getankt en ook hier beginnen de benzineprijzen op te lopen. Gelukkig is het autootje erg zuinig met z’n hybride motor. 1 op 25 is geen uitzondering. Aangekomen in het hotel hebben we nog even een duik genomen in het zwembad waar de zon af en toe nog even doorbrak. Morgen is onze laatste dag hier en dat belooft nog een mooie dag met veel zon te worden. Bovendien is Arna morgen jarig, dat is al reden genoeg om er een mooie dag van te maken. We weten allemaal wat Arna dit jaar is overkomen en we zijn blij en dankbaar dat we haar verjaardag weer mogen vieren. Groetjes van ons en morgen of overmorgen zal ik een afsluitende blog schrijven. Groetjes van ons.