10 juni

10 juni 2019 - Furnace Creek, California, Verenigde Staten

Vandaag gaan we naar Death Valley, het zal ons erg benieuwen en we kijken er naar uit. De wekker gaat in Las Vegas en we staan op voor een pittige reisdag. We doen weer een ontbijtje en checken uit via de mobiel, dat is een mooie optie. Dan hoeven we weer niet zo lang in de rij te staan. Goed geregeld. We verlaten onze kamer en gaan op pad naar de auto met onze bepakking. In het casino is het gewoon drukom dit vroege uur, maar dat schijnt normaal te zijn. Men heeft er geen notie van de tijd meer. Na enige tijd bereiken we de auto en laden ons boeltje weer in. We  esluiten nog even op zoek te gaan naar het Las Vegas Sign voor een fotootje…hoort erbij vinden we. We zoeken in de navigatie op Las Vegas Sign en we worden er vanzelf naar toe geloodst. Het blijkt vlakbij de luchthaven te staan en men heeft er een parkeerplaats bij aangelegd. Geen overbodige luxe, want hele hordes staan er om op de foto te gaan met het Sign. Wij maken ons plaatje en gaan weer op pad. We besluiten ook nog ‘even’ de Hooverdam aan te doen. Is wel een stukje om, maar ik wil ‘m graag nog zien, we zijn er toch, nietwaar. We komen aan bij de dam en krijgen een securitycheck. De dienstdoende diender vroeg serieus of ik vandaag geen gun bij me had en die vraag kon ik ontkennend beantwoorden en we mochten doorrijden. Steekproefsgewijs worden auto’s na gekeken, maar wij hebben kennelijk een betrouwbare tronie, we mochten door. Aangekomen bij de dam ziet het er weer indrukwekkend uit, het was er al goed druk, maar na over de dam gereden te zijn vonden we een parkeerplaatsje, we liepen naar een punt waar we mooie plaatjes konden schieten. We legden de dam vast, een mooi stukje bouwwerk weer en we gingen weer door naar Death Valley. Dan maar niet over de dam wandelen, we komen anders in tijdsnood. We moeten ook nog tanken dus we gaan. Eindelijk op weg naar Death Valley. Het duurde nog even voor we de Valley bereikten, was nog een aardig stukje karren. Onderweg moesten we ook nog even wat inkopen doen bij de Walmart, anders hebben we niks te knagen. Uiteindelijk rijden we richting de Valley en het werd al een kale boel. Tot we de Valley uiteindelijk inrijden. Het was inmiddels zo’n 34 graden en toen moesten we nog beginnen. We rijden het bord dat we de Valley in rijden voorbij en het wordt al aardig een dooie boel, maar wel een hele mooie boel. Het is geen woestijn zoals de Sahara of Sinai woestijn, het is geen zandbak. Het mooie komt door de heel verschillende rotspartijen, bergen van het lijkt wel graniet. Ook allerlei kleuren, vormen en verschillende types rots. Als eerste gaan we naar Dantes View, dat is na de afslag richting het point zo’n 26 kilometer. Gelukkig een mooie weg en op het laatst gaan we steeds en steeds hoger. Onderweg zien we nog een oude mijn waar borax gewonnen werd. Mijn broer kent dat wel, hij werkt in de Botlek met het goedje. Uiiteindelijk na veel geslinger op de berg bereiken we een uitzichtpunt over de uiteindelijke Death Valley. Een enorme vlakte van zout. Ik lees dat de Valley onstaan is door natuurgeweld, waardoor een berg uit elkaar word gerukt en er een vallei ontstaat. De vallei ligt 85 meter onder de zeespiegel, heel apart. We leggen de boel vast met alle bergen er omheen. Zo mooi, niet te beschrijven. Beneden bij Dantes View zien we de plek van Badwater, de plek waar je bij de zoutvlakte kan komen. Ziet er piepklein uit van deze hoogte. Badwater gaan we natuurlijk ook nog aandoen om natuurlijk met het bordje op de foto te gaan. Maar eerst weer afdalen en terug naar de hoofdweg. En eerst ook nog een ander viewpoint, Zabriskies viewpoint. Was even een wandeling naar boven in inmiddels de 40! Graden. Gelukkig hebben we voldoende water bij ons en doen het klimmetje. Ging al veel makkelijker dan in Bryce, waarschijnlijk omdat het zo laag ligt en niet op hoogte zoals in Bryce waar de lucht ook nog eens ijl was.

Weer plaatjes gemaakt van de prachtige rotspartijen en dan nu richting Badwater, zoals gezegd het punt waar je 85,5 meter onder de zeespiegel staat en waar je de zout vlakte kan betreden. We rijden vanaf de hoofdweg een weg richting Badwater. Op deze route tikt de thermometer 44 graden aan, waar zouden we zijn zonder airco. Deze weg duurt logischerwijs ook zo’n 28 kilometer. Maar nu niet over een slingerweg omdat deze weg in de Vallei ligt. Na verloop van tijd naderen we de parkeerplaats voor Badwater. 44 graden dus, heel warm. Maar ondanks de temperatuur is het ook hier behoorlijk druk. Heel bijzonder om op 85,5 meter onder zeeniveau te staan op een heel vreemde ondergrond, beetje zompig en zout natuurlijk. We leggen het een en ander vast en laten ons vastleggen, iedereen is altijd heel bereidwillig om een fotootje te nemen, doen wij natuurlijk ook. 
Inmiddels is het al vrij laat geworden en we moeten nog op zoek naar ons hotel, zonder internet en zonder gsm. Niets werkt in de woestijn. Gelukkig hebben we navi bij de auto gehuurd en deze lijktons erheen te loodsen zo’n 50 kilometer verderop. Eerst wilden we nog het visitorscentrum bezoken die aan de hoofdweg zou liggen. We rijden dus de 28 km terug en vinden, dachten we, het visitorscentrum. Toevallig dat we erheen wille want het centrum is geen centrum, maar blijkt ons hotel te zijn haha. Dus lekker dichtbij. Navi wilde ons heel ergens anders heen sturen. Het is overigens lastig om zonder internet en matige gsm, je bestemming te vinden.
Dat was dus mooi, want we waren een beetje toe aan een zwembad en enige rust. We checken in, brengen de spullen in de kamer en daarna meteen naar het zwembad. Dat was even lekker in die hitte. Erg welkom. Dat was dus even nodig. ‘s avonds eten we een hapje in het restaurant van het hotel, een heerlijk stuk varkensvlees in een lekker sausje en een aardappelproducr. Arna at hetzelfde.
Zo, nu weer op naar onze hotelkamer, we moeten morgen weer erg vroeg op, weer een 
Ange reisdag richting Visalia waar we de seqouia bomen gaan bekijken. Enorme woudreuzen,waar je als mens maar klein bij bent. Maar dat voor morgen nu het verslag schrijven en dan op richting een bed waar het buiten nog 33 graden is. Het internet is hier niet best in de woestijn, fotootjes komen dan morgen wel erbij als het internet beter is.

BCAC5A13-689C-491E-86DD-FC981303C326

A10FDCFC-9CA4-4B92-86D6-A1DC308A68E33C55D19F-2004-4AE2-B6FE-50B947651F9BC030F831-4034-4073-ABA8-D6ADA32EB51FA0A330FE-4E1C-4301-8031-40F6CE1B260506577728-056A-4355-80A9-B72D51C5CA753B4F83FF-2CA2-426B-8962-B3A736A814EAE90CAED7-935B-43F8-BFB6-2D0A8694676D6E3260B6-DFAB-470B-8AE3-E6C56E199790AF57FC00-DBD1-4973-A704-38BA703FF3DDE19A363B-11D9-47FC-ACA0-7DC0948CED4C2F4FDF14-B067-47CB-9820-01D10C8F6A98DC4D3E13-1EB9-4B88-AC1F-3B3C1A078BD050D53191-C625-4EA7-B511-2EF89CD4CA5EE1FDF844-F9C5-4B79-AE20-F92C8D9F89F9

B86FAA29-9AFB-408A-B362-C6EB01FD72EC

Foto’s

6 Reacties

  1. Marina:
    11 juni 2019
    Prachtig weer. Gefeliciteerd ook Jaap! Misschien hierna nog weekje vakantie nemen🤔
  2. L. Groenendijk:
    11 juni 2019
    Wat leuk weer om jullie ervaring hier te lezen. We zouden wel terug willen om Death Valley ook te bezoeken en te ervaren. Maar ja, keuzes maken hoort bij reizen, het is onmogelijk alles te zien. En Arna, hartelijk gefeliciteerd op deze bijzondere plek en nog veel gelukkige jaren en mooie reizen !!! 😘💋
  3. Marieke:
    11 juni 2019
    Weer genoten van je verslag. Arna van harte gefeliciteerd en jij ook natuurlijk Jaap. 😘
  4. L. Groenendijk:
    11 juni 2019
    En Jaap, natuurlijk jij ook van harte gefeliciteerd met Arnaatje en dat jullie nog veel reizen kunnen maken.
  5. Marina:
    11 juni 2019
    Allereerst van harte gefeliciteerd met Arna natuurlijk. Ja Death Valley is mooi en zeer heet. Ook wij hebben het bordje met bad water toen gefotografeerd en een aardig stuk over de zoutvlakte gelopen. Met natgemaakte zakdoeken op t hoofd. Zo warm....jullie maken echt een prachtreis mee hoor.
  6. L. Groenendijk:
    12 juni 2019
    Aha, ik zie nu pas de extra foto's van Death Valley, heeeeeeeel indrukwekkend hoor, moet je eigenlijk gezien hebben. Maar we hebben er nu een mooie indruk van.